Autostrada Panamerykańska

Autostrada Panamerykańska to najdłuższa na świecie autostrada będąca tak naprawdę systemem wielu dróg i autostrad mającym na celu połączenie obu Ameryk. Biegnie ona od Alaski, poprzez Amerykę Środkową, aż do Argentyny. Projekt drogi został przyjęty przez państwa amerykańskie już w 1923 roku i został zrealizowany póki co w 90%. Nazywana PanAmerican Highway (ang.), Carretera Panamericana (hiszp.), Estrada Panamericana (port.), Autoroute Panaméricaine (fr.) droga przebiega kolejno przez (licząc od północy) Stany Zjednoczone Alaskę, Kanadę, Stany Zjednoczone, Meksyk, Gwatemale, Salwador, Honduras, Nikarague, Kostarykę, Panamę, Kolumbie, Ekwador, Peru, Chile i Argentynę. Ponadto, jej liczne odnogi dochodzą do Wenezueli, Boliwii i Paragwaju. Łączna długość trasy liczona od Prudhoe Bay na Alasce do leżącego na Ziemi Ognistej Ushuai (Argentyna) wynosi około 25750 km. Co ciekawe, droga na odcinku pomiędzy Panamą a Kolumbią nagle się urywa ze względu na przesmyk Darién (bagnisto leśny przesmyk, w którym od lat swoje kryjówki mają przemytnicy narkotyków i partyzanci FARC lub ELN). Niezbędny jest zatem morski środek transportu, który umożliwi dostanie się do któregoś z portów w Wenezueli. Ze względu na to, że w Stanach Zjednoczonych przebieg trasy Panamerykańskiej nie został nigdy dokładnie zdefiniowany, istnieje możliwość pokonania jej na dwa sposoby: albo przez Denver albo przez Minneapolis i Dallas, przy czym wariant ten jest znacznie dłuższy. Podobną rzecz ma się pod sam koniec trasy, gdy przejeżdżamy przez Peru z miasta Nazca do Buenos Aires można dostać się jadąc dalej na południe przez Peru, Boliwię i Argentynę, bądź skręcić bardziej na wschód i przejechać przez Paragwaj.